Objaśnienie pojęć używanych w Taryfie

„Taryfa dla ciepła” jest zbiorem cen, stawek oraz warunków ich stosowania i została opracowana przez Ciepłownię Miejską w Szydłowcu.

Dokument został stworzony przy uwzględnieniu aktów prawnych:
– Ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755 z późn. zm.),
– Rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 7 kwietnia 2020 roku w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. z 2020 t. poz. 718 z późn. zm.),
– Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 15 stycznia 2007 roku w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemów ciepłowniczych ( Dz. U. z 2007 r. nr 16, poz. 92).

Przedsiębiorstwo ciepłownicze – Ciepłownia Miejska Sp. z o.o. w Szydłowcu, 26 – 500 Szydłowiec, ul. Radomska 48A.
Odbiorca – każdego, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym.

Grupa taryfowa – grupę odbiorców korzystających z usług związanych z zaopatrzeniem w ciepło, z którymi rozliczenia są prowadzone na podstawie tych samych cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania.

Źródło ciepła – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do wytwarzania ciepła.

Sieć ciepłownicza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do węzłów cieplnych.

Przyłącze – odcinek sieci ciepłowniczej, doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego, albo odcinek zewnętrznych instalacji odbiorczych za grupowym węzłem cieplnym lub źródłem ciepła, łączący te instalacje z instalacjami odbiorczymi w obiektach.

Węzeł cieplny – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych.

Grupowy węzeł cieplny– węzeł cieplny obsługujący więcej niż jeden obiekt.

Instalacja odbiorcza – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do transportowania ciepła lub ciepłej wody z węzłów cieplnych lub źródeł do odbiorników ciepła lub punktów poboru cieplej wody w obiekcie.

Zewnętrzna instalacja odbiorcza – odcinki instalacji odbiorczych łączące grupowy węzeł cieplny lub źródło ciepła z instalacjami odbiorczymi w obiektach, w tym w obiektach, w których zainstalowany jest grupowy węzeł cieplny lub źródło ciepła.

Obiekt – budowla lub budynek wraz z instalacjami odbiorczymi.

Układ pomiarowo-rozliczeniowy – zespół urządzeń służących do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, których wskazania stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła, dopuszczony do stosowania zgodnie z przepisami o miarach.

Moc cieplna – ilość ciepła wytworzonego lub dostarczonego do podgrzania określonego nośnika ciepła albo ilości ciepła odebranego z tego nośnika w jednostce czasu.

Zamówiona moc cieplna -ustaloną przez odbiorcę lub podmiot ubiegający się przyłączenie do sieci ciepłowniczej największą moc cieplną, jaka w danym obiekcie wystąpi w warunkach obliczeniowych, którą zgodnie z określonymi w o odrębnych przepisach warunkami technicznymi oraz wymaganiami technologicznymi dla danego obiektu jest niezbędna do zapewnienia:
a) pokrycia strat ciepła w celu utrzymania normatywnej temperatury i wymiany powiem w pomieszczeniach,
b) utrzymania normatywnej temperatury cieplej wody w punktach czerpalnych,
c) prawidłowej pracy innych urządzeń lub instalacji.

Warunki obliczeniowe:
a) obliczeniową temperaturę powietrza atmosferycznego określoną dla strefy klimatycznej, w której są zlokalizowane obiekty, do których jest dostarczane ciepło,
b) normatywną temperaturę ciepłej wody.

Skip to content